Sommige games hebben zulke hoge production values dat het net films zijn. Een paar van mijn persoonlijke favorieten.

[spoiler alert!]

Pas kort geleden heb ik de eerste Mass Effect uitgespeeld (meer daarover in een volgende Day), en ik moet zeggen dat vooral richting het einde van het spel, wanneer het verhaal echt een gigantische climax bereikt, elke cutscene een visueel spektakel is waar je u tegen zegt. Een erg knappe prestatie, vooral gezien het feit dat het spel intussen drieëneenhalf jaar oud is. En dat opvolger Mass Effect 2 nog weer veel vettere cutscenes heeft, dat spreekt dus ook voor zich.

Een andere serie die genoemd dient te worden is natuurlijk de Metal Gear-reeks. Eerder noemde ik (of eigenlijk Bas :p) Metal Gear Solid al als game met de saddest cut scene, maar feit is dat die titel sowieso al bomvol briljante cutscenes zit. Daartoe reken ik ook de vele com-scenes, die door de ijzersterke voice-acting zéér goed uit de verf komen. Het is dan ook niet zonder reden dat de bekende ringtone zo bekend is geworden.

Ik mag ook zéker de Assassin’s Creed games niet vergeten: als er één serie is met genoemde hoge production values, dan is het deze wel. Sowieso vind ik de graphics en de setting van de serie al heel erg geslaagd, maar de mooie cutscenes geven er nog eens ongekend veel flaire en stijl aan.

Ter afsluiting wil ik Max Payne nog een eervolle vermelding geven. Deze game kent weliswaar maar weinig cutscenes in de puurste zin van het woord, maar heeft des te meer indruk gemaakt met de vele film noir-achtige tekeningen die het verhaal vertellen. Gecombineerd met de rauwe stem van Payne en de treurige pianoriedeltjes op de achtergrond staan ze in schril contrast met de snelle, actierijke gameplay waar je verder mee te maken krijgt, waardoor het verhaal nog veel grauwer en depressiever overkomt dan het sowieso al is. Schitterend!

Lees ook Day 16 van Daniëlle, Jeroen en Bas!